Przyczyny APV nie są do końca poznane. Uważa się, że wada ta może być spowodowana czynnikami genetycznymi lub środowiskowymi, które wpływają na rozwój serca w okresie płodowym.

Objawy APV zależą od stopnia nasilenia wady i obecności innych wad serca. Najczęstsze objawy to:

💚 sinica (niebieskawe zabarwienie skóry i błon śluzowych)
💚 duszność
💚 szybki oddech
💚 trudności z karmieniem
💚 zmęczenie
💚 szmer serca

Rozpoznanie APV opiera się na badaniu fizykalnym, w którym lekarz osłuchuje serce dziecka. Charakterystyczne szmery serca mogą sugerować obecność wady. Potwierdzenie diagnozy wymaga wykonania dodatkowych badań, takich jak:

💚 Echokardiografia (echo serca): To badanie ultrasonograficzne pozwala na dokładną ocenę budowy i pracy serca oraz przepływu krwi przez naczynia.
💚 Rentgen (RTG) klatki piersiowej: Może wykazać powiększenie serca i zmiany w płucach.
💚 EKG: Badanie elektrokardiograficzne ocenia pracę serca i może wykryć nieprawidłowości rytmu.

Leczenie APV jest złożone i wymaga współpracy wielu specjalistów, w tym kardiochirurgów, kardiologów i neonatologów. Zazwyczaj konieczne jest przeprowadzenie operacji kardiochirurgicznej, która ma na celu poprawę przepływu krwi i dotlenienie organizmu. W zależności od stanu dziecka i rodzaju wady, stosuje się różne techniki operacyjne.

Rokowanie w przypadku zespołu wrodzonego braku zastawki tętnicy płucnej zależy od wielu czynników, takich jak ogólny stan dziecka, obecność innych wad serca i czas, jaki upłynął od rozpoznania do rozpoczęcia leczenia. Wczesne rozpoznanie i leczenie dają jednak szansę na przeżycie i w miarę normalne funkcjonowanie w przyszłości.