

*przesuń suwakiem w prawo aby porównać budowę serca z wadą ASD (białe tło) oraz zdrowego (szare tło)
Ubytek Przegrody Międzyprzedsionkowej (ASD) – wszystko co musisz wiedzieć

Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (atrial septal defect – ASD) to wrodzona wada serca, polegająca na braku fragmentu ściany oddzielającej dwa przedsionki serca. Stanowi jedną z najczęstszych wrodzonych wad serca, dotykając około 12% wszystkich dzieci z wrodzonymi wadami serca.
Jak powstaje ubytek przegrody międzyprzedsionkowej?
Wada powstaje w wyniku nieprawidłowego tworzenia się przegrody międzyprzedsionkowej we wczesnym okresie życia płodowego. Przyczyna lub przyczyny jej powstania (podobnie jak to się ma w stosunku do innych wad wrodzonych) nie są do końca poznane, ale pod uwagę bierze się czynniki genetyczne oraz środowiskowe.
Typy ubytków
Wyróżnia się 4 główne typy ubytków przegrody międzyprzedsionkowej:
💚 Ubytek typu otworu pierwotnego (ostium primum atrial septal defect – ASDI): Kanał przedsionkowo-komorowy.
💚 Ubytek typu otworu wtórnego (ostium secundum atrial septal defect – ASDII): Najczęstsza postać ubytków, spowodowana brakiem fragmentu przegrody pierwotnej. Zlokalizowany jest w dole owalnym.
💚 Ubytek typu zatoki żylnej (sinus venosus atrial septal defect – ASD-sv): Defekt pozostałości embrionalnej zatoki żylnej. Lokalizuje się w tylnej części przegrody międzyprzedsionkowej. Wada prawie zawsze wiąże się z nieprawidłowym spływem krwi z prawych żył płucnych.
💚 Ubytek typu zatoki wieńcowej (coronary sinus atrial septal defect – ASD-cs): Powstaje w wyniku zaburzenia rozwoju lewego rogu zatoki żylnej; znajduje się w części przegrody międzyprzedsionkowej, stanowiącej granicę pomiędzy zatoką wieńcową a lewym przedsionkiem. Często towarzyszy mu lewostronna żyła główna górna.
Niezwykle rzadko obserwuje się postać zwaną wspólnym przedsionkiem, w której stwierdza się brak przegrody pierwotnej i wtórnej.
Objawy niewydolności serca
Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej rzadko daje objawy kliniczne we wczesnym dzieciństwie. U młodszych dzieci, jako jedyne objawy mogą występować częste zakażenia układu oddechowego oraz duszność w trakcie wysiłku fizycznego. U dzieci starszych w okresie dorastania niekiedy rozwijają się objawy prawokomorowej niewydolności krążenia i zaburzeń rytmu. Do typowych objawów należą wówczas:
❤️ Duszność wysiłkowa.
❤️ Zaburzenia rytmu serca.
❤️ Uczucie napadów kołatania serca.
❤️ Podwyższone ciśnienie w żyłach szyjnych.
❤️ Osłabienie i ciągłe bądź szybko następujące uczucie zmęczenia.
❤️ Częste i nawracające infekcje górnych dróg oddechowych.
❤️ Nadciśnienie płucne.
❤️ Szmery serca.
❤️ Dość delikatna budowa ciała.
❤️ Tętnienie żył szyjnych i prawej komory u dzieci z uwypukleniem klatki piersiowej.
Objawy niewydolności prawokomorowej, czyli najczęściej:
❤️ częste oddawanie moczu głównie w nocy,
❤️ naprzemiennie wzdęcia i biegunki,
❤️ obrzęki nóg,
❤️ obrzęki brzucha,
❤️ poszerzenie żył szyjnych (trzepotanie i migotanie przedsionków).
Rozpoznanie
Rozpoznanie PDA przeważnie opiera się na badaniu fizykalnym, w którym lekarz osłuchuje serce dziecka. Charakterystyczny szmer „maszynowy” może sugerować obecność PDA. Potwierdzenie diagnozy wymaga wykonania dodatkowych badań, takich jak:
💚 Echokardiografia (echo serca) i USG serca: Oba badania polegają na obrazowaniu struktur serca oraz dużych naczyń krwionośnych (jak aorta czy tętnica płucna) za pomocą ultradźwięków. Pozwalają na dokładną ocenę budowy i pracy serca oraz przepływu krwi przez naczynia.
💚 USG serca: To badanie ultrasonograficzne pozwala na dokładną ocenę budowy i pracy serca oraz przepływu krwi przez naczynia.
💚 RTG klatki piersiowej: Może wykazać na nieprawidłowości w budowie serca i zmiany w płucach.
💚 EKG: Badanie elektrokardiograficzne ocenia pracę serca i może wykryć nieprawidłowości rytmu.
Leczenie
Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej stanowi wskazanie do leczenia chirurgicznego, podejmowanego zwykle w wieku przedszkolnym. Ubytki międzyprzedsionkowe typu otwór wtórny zszywa się najczęściej niewchłanialnym szwem ciągłym. Jeżeli ubytek jest rozległy lub stwierdza się mnogie ubytki przegrody międzyprzedsionkowej, do zamknięcia wykorzystuje się łatę z osierdzia dziecka lub z tworzywa sztucznego.
W przypadku niewielkich ubytków typu otworu wtórnego możliwe jest ich zamknięcie za pomocą „korków” wprowadzanych przezskórnie podczas zabiegu interwencyjnego. Do zamykania interwencyjnego kwalifikują się ubytki z rąbkami przegrody, które umożliwiają zaczepienie zapinki. Dziecko powinno mieć powyżej 10 kilogramów masy ciała. Ubytki zamyka się najczęściej zapinką Amplatza (Amplatzer Septal Occluder – ASO). Zabieg wykonywany jest pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego i wymaga podawania kontrastu (płynu widocznego w promieniach rentgena). Pozycjonowanie okludera odbywa się pod kontrolą echokardiografii. Taki zabieg jest zdecydowanie mniej obciążający niż operacja, wymaga krótszego pobytu w szpitalu i nie pozostawia blizn, odbywa się w znieczuleniu ogólnym.
Powikłania
Nieleczona wada może się stać przyczyną występujących w wieku dorosłym zatorów, powiększenia i przerostu prawego przedsionka oraz prawej komory, a także przedsionkowych zaburzeń rytmu. Nieodwracalne nadciśnienie płucne występuje niezwykle rzadko. Zamykanie ubytków w przedniej części przegrody międzyprzedsionkowej wiąże się z niebezpieczeństwem uszkodzenia węzła przedsionkowo-komorowego. Pooperacyjne zaburzenia przewodzenia należą jednak do rzadkości. Śmiertelność okołooperacyjna jest znikoma.
Podsumowanie

Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej to wada, która w wielu przypadkach nie daje objawów we wczesnym dzieciństwie. Dzięki postępowi w medycynie, zarówno leczenie operacyjne, jak i interwencyjne są skuteczne i pozwalają na normalne funkcjonowanie pacjentów. Ważne jest, aby w przypadku podejrzenia wady serca skonsultować się z lekarzem specjalistą -kardiologiem dziecięcym.
Dodatkowe informacje

Więcej informacji na temat zespołu ubytku przegrody miedzyprzedsionkowej serca (ASD) można znaleźć na stronie internetowej: Ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej – Wikipedia
Podsumowanie

Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej to wada, która w wielu przypadkach nie daje objawów we wczesnym dzieciństwie. Dzięki postępowi w medycynie, zarówno leczenie operacyjne, jak i interwencyjne są skuteczne i pozwalają na normalne funkcjonowanie pacjentów. Ważne jest, aby w przypadku podejrzenia wady serca skonsultować się z lekarzem specjalistą – kardiologiem dziecięcym.

Drodzy Rodzice i opiekunowie!
Jako mama 7-letniego Krystiana z WWS rozumiem, jak trudne i pełne wyzwań może być życie z dzieckiem z wadą serca. W fundacji Espero – Nadzieja dla dzieci znajdziecie wsparcie, zrozumienie i pomoc, których potrzebujecie. Nie wahajcie się skontaktować z nami. Jesteśmy tu, aby Wam pomóc.
Razem zawalczymy o serce Waszego dziecka!